Aşağıdaki komut ile internal admin kullanıcısının detaylarını görebilirsiniz. Yukarıdaki ss’de de durumu gözlemleyebilirsiniz.
> ovirt-aaa-jdbc-tool user show admin
Şifreyi reset’lemek için ise aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz. Sorun olması durumunda (–force) parametresini kullanabilirsiniz.
> ovirt-aaa-jdbc-tool user password-reset admin
Ardından Engine servisini yeniden başlatmalısınız.
> systemctl restart ovirt-engine.service
HP sunucularda genelde fiziksel board değişiminden sonra işletim sistemi disk üzerinden açılmaz. Bunun nedeni sunucu başlangıç diski olarak MBR’ı görmemesidir. Bu işlemi göstereceğimi şekilde işletim sisteminin kurulu olduğu diski manuel olarak göstererek grub’ın boot olmasını sağlayacağız.
1. Sunucu başladıktan sonra F9’a basılarak System Utilities gidilir.
2. System Configuration seçilir.
3. BIOS/Platform Configuration seçilir.
Boot Options seçilir.
5. Advanced UEFI Boot Maintenance seçilir.
6. Add Boot Option seçilir.
7. Bu kısında işletim sisteminin yüklü olduğu disk otomatik olarak gelecektir, seçip devam edelim.
8. EFI seçilir.
9. Bizde Linux Ubuntu yüklüydü geldi, seçilip devam edilir.
10. grub64.efi seçip devam ediyoruz.
11. Burda yüklü işletim sistminin adını yazmak mantıklı,
12. Enter ile menüye girilir.
13. Bizde ubuntu yüklü olduğu için ubuntu yazıp devam ediyoruz.
14. F10 ile işlem kaydedilir.
15. Boot Options seçeneğine tekrar gidilir ve en altta geldiği görülür.
16. Burda + ve – ile listenin en üstüne ubuntu sekmesi getirilir ki işletim sistemi direk açılsın.
17. F10’a basarak yapılandırmalar kaydedilir ve sunucu yeniden başlatılarak, sunucunun diskteki OS’den başlaması sağlanmış olur.
SSH kısa tabir ile istemci sunucu arasında bir bağlantı açmaktan ibarettir. Bu bağlantı sayesinde uzaktan sunucularımıza, ssh’in yapısı gereği güvenli haberleşme sağlanır. Fakat ssh’in güvenli bağlantısının dışında açılan oturumun zaman aşımı durumundan bahsetmek gerekir. Çünkü bu durum başlı başına bir güvenlik zafiyetini beraberinde getirebilir. Şöyle ki kullanıcı makinenizden birden fazla sunucuya ssh bağlantısı sağlamış olduğunuz varsayıldığında ve herhangi bir acil durumda ya da insani bir zafiyet olan unutkanlık yüzünden makinenizi kilitlemeden başından ayrıldığınızı farz ederseniz bu durum kötü niyetli kişiler için bulunmaz bir fırsat olabilir ya da bu kişiler kötü niyetli olamayan çocuklarınızda olabilir. Bu durumda fiziksel olarak ele geçirilen makinenizle beraber sürekli açık olarak kalan ssh oturumlarınız, dolayısıyla sunucularınız da ele geçirilmiş olur. İşte bu zafiyetin bir nebze de olsa önüne geçebilmek için ssh bağlantılarına oturum zaman aşımı yapılandırarak sağlanabilir. Bu durumda sizin belirlediğiniz süre boyunca kullanılmayan ve açık kalan ssh oturumları otomatik olarak kendiliğinden sonlanarak istemci sunucu iletişimini kesecektir. Böylelikle uzun süre kullanılmayan bağlantıların güvenliğini de sağlamış olacaktır.
Bu yapılandırma ilgili sunucularımızın “sshd_config” dosyasında, iki parametre eklenerek gerçekleştirilebilir. Yapılandırmaya geçmeden önce bu parametrelerden bahsetmek gerekir. İlk parametre “ClientAliveInterval”, bu parametre ile kaç saniyede sonra null(boş) paketi göndereceğine karar verir. İkinci parametre “ClientAliveCountMax”, bu parametre saniyesi ile de birinci parametrede belirtilen saniyenin, kaç saniye aralıkla kontrol edilmesini sağlar. Şöyle ki ClientAliveInterval*ClientAliveCountMax’dır. Yani ClientAliveInterval saniye bir null(boş) paketi göndermesini, ClientAliveCountMax kadar aralıkla oturumun test eder ve o süre zarfı boyunca kullanılmadığını tespitle beraber oturumu korur fakat çarpımdan elde edilen süre dolduğu an oturum kapanır. Şimdi aşağıdaki yapılandırma ile konu daha da anlaşılıp, basit olduğu kavranacaktır.
İlk önce ilgili sunucuda “/etc/ssh/sshd_config” dosyası herhangi bir editör aracılığı ile açılır. Ardından aşağıdaki parametreler eklenir.
– ClientAliveInterval 600
– ClientAliveCountMax 0
Ardından sshd servisi restart edilmelidir.
Yapılandırmayı açıklayacak olursam eğer 600 saniye belirleyerek ve aralık belirtmeden, 600saniye / 60saniye = 10 dakika yani oturum hiçbir şey yapmadan 10 dakika boyunca açık kalacak fakat 10 dakikayı geçtikten hemen sonra oturumu otomatik olarak sonlandıracaktır.
Yetkili bir kullanıcı ile Mysql‘e login olunur.
> mysql -u root -p
Birden fazla veritabanı varsa aşağdaki komut ile listelenebilir.
> show databeses;
Ardından kullanıcının bulunduğu veritabanı seçilir.
> use “database_name”;
Aşağıdaki komut ile de veritabanındaki tablolar listelenebilir.
> show tables;
Tablodaki alanları ise aşağıdaki komut ile listeleyebilirsiniz.
> describe “tables_name”;
Tablodaki tüm verileri görmek için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz.
> select * from “tables_name”\G;
Ya da aşağıdaki gibi özelleştirerek verileri çağırabilirsiniz.
> select * from wp_users where ID=1;
Şimdi son olarak ilgili kullanıcının şifresini resetleyelim.
> UPDATE wp_users SET user_pass=MD5(‘123456’) where ID = 1;
NoT: Clear text giden şifre “vim ~/.mysql_history” dosyasından silinmelidir.
İşletim sisteminde hizmet veren her servis bir port üzerinden hizmet verir. Bu nedenle sistem yöneticisinin sistem üzerinde bu portlara hakim olması gerekiyor. Farkında olunmadığı ya da gizli kalmış açık bir port bulunmamalıdır. Çünkü bu portlar aracılığı ile dış dünyaya yani internete servis sunulmaktadır. Bu nedenle internete açık bağlantıların belirlenmesi kritik bir görevdir ve öneme sahiptir. İşletim sisteminizde tcp ve udp olarak açık olan port ve servisler “netstat” ve “lsof” yardımıyla tespit edilebilir.
> netstat -plntua
> lsof -i -n | egrep -i listen
HAProxy için herbir backend yapılandırmanızda aşağıdaki satır bulunmalıdır.
– option forwardfor
Nginx için “/etc/nginx/nginx.conf” yapılandırma dosyasını aşağıdaki gibi yapılandırmalısınız.
log_format main ‘$http_x_forwarded_for ($remote_addr) – $remote_user [$time_local] ‘
‘”$request” $status $body_bytes_sent “$http_referer” ‘
‘”$http_user_agent”‘ ;
access_log /var/log/nginx/access.log main;
error_log /var/log/nginx/error.log;
Ardından servisi yeniden başlatın.
> systemctl restart nginx.service (service nginx restart ya da /etc/init.d/nginx restart)
Daha sonra aşağıdaki komut ile son durumu gözden geçirebilirsiniz.
> tail -f /var/log/nginx/access.log
Firewalld’nin IPTables’a göre fark olarak en belirgin özelliği bölgeler(zone) kullanmasıdır. Zone yapılan kurallar geçerlidir. Her bir zone(bölge)’de farklı yapılanmalar kullanabilir. Bu zone(bölge)’leri değiştirerek uyguladığınız tüm kuralları değiştirebilirsiniz.
Firewall-cmd bu iş kullanacağımız en temel komuttur.
Aşağıdaki komutla tüm yapılandırmalara ait detaylar görüntülünebilir. Aktif olup olmadığı, izin verilen port ya da servisler gibi birçok detay mevcuttur.
> firewall-cmd –list-all
Aşağıdaki komut ile de mevcuttaki tüm zone(bölge)’leri listeleyebilirsiniz.
> firewall-cmd –get-zones
Aşağıdaki komutlar ile de default(fabrika ayarı)’ta kullanılan zone(bölge)’yi görüntüleyebilirsiniz.
> firewall-cmd –get-default-zone
ya da
> firewall-cmd –get-active-zones
Aşağıdaki komut ise default zone(fabrika çıkışı bölge)’yi değiştirebilirsiniz.
NoT1 : Firewalld’de kurallar oluşturduktan sonra makineyi yeniden başlatmadan geçerli olması için “firewall-cmd –reload” komutu çalıştırmalısınız.
> firewall-cmd –set-default-zone=home
> firewall-cmd –reload
Alttaki komut ile servise dışarıdan erişim için izin verilebilir.
NoT2 : Permanent(kalıcı) parametresi burada kuralın kalıcı olmasını sağlamaktadır.
> firewall-cmd –zone=public –add-service=http –permanent
> firewall-cmd –reload
Ya da var olan kurallar silinebilir.
> firewall-cmd –zone=public –remove-service=http –permanent
> firewall-cmd –reload
Aşağıdaki komut ile de servis değil de port bazlı erişim izini verilebilir.
> firewall-cmd –zone=public –add-port=443/tcp –permanent
> firewall-cmd –zone=public –add-port=53/udp –permanent
> firewall-cmd –reload
Ya da var olan kurallar silinebilir.
> firewall-cmd –zone=public –remove-port=443/tcp –permanent
> firewall-cmd –zone=public –remove-port=53/udp –permanent
> firewall-cmd –reload
Birde zengin(rich) kurallar vardır. Adında da anlaşılacağı gibi özel, ip bazlı oluşturulabilen kurallar vardır. Bu konuya da değinmek gerekmektedir.
Sadece 192.168.1.25 ip’sinden gelen tüm istekleri kabul eden kural oluşturulur.
> firewall-cmd –zone=public –add-rich-rule=’rule family=”ipv4″ source address=192.168.1.25 accept’
> firewall-cmd –reload
Aşağıda ise 192.168.1.25 ip’sinden gelen 22 isteklerini reddetmektedir.
> firewall-cmd –zone=public –add-rich-rule=‘rule family=”ipv4” source address=”192.168.1.25” port port=22 protocol=tcp reject’
> firewall-cmd –reload
Rich rule(zengin kurallar)’leri aşağıdaki komut ile de görüntülenebilir.
> firewall-cmd –list-rich-rules
Şimdi şu ana kadar yapılan tüm kurallar “firewall-cmd –list-all” komutu ile görüntülenebilir.
